ECJbX0hoe8zCbGavCmHBCWTX36c

Φίλες και φίλοι,

Σας καλωσορίζω στην προσωπική μου ιστοσελίδα «Περί Αλός» (Αλς = αρχ. ελληνικά = η θάλασσα).
Εδώ θα βρείτε σκέψεις και μελέτες για τις ένδοξες στιγμές της ιστορίας που γράφτηκε στις θάλασσες, μέσα από τις οποίες καθορίστηκε η μορφή του σύγχρονου κόσμου. Κάθε εβδομάδα, νέες, ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις θα σας κρατούν συντροφιά.

Επιβιβαστείτε ν’ απολαύσουμε παρέα το ταξίδι…


Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου
Συγγραφεύς - Ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας




Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ - ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Περί Αλός

Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος-Αμυντικός Αναλυτής



Από τις 26 Μαρτίου έως τις 5 Απριλίου και για 10 ημέρες οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και ειδικά το Πολεμικό Ναυτικό, χρησιμοποιούνται ορθώς ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Για δεύτερη φορά σε δύο χρόνια ελληνικά πολεμικά πλοία και αεροσκάφη συνεπιχειρούν με αμερικανικές και ισραηλινές αεροναυτικές δυνάμεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Από την ανατολική Κρήτη και το Καστελόριζο, μέχρι την Κύπρο και τις ακτές του Ισραήλ, πραγματοποιείται η πιο σημαντική άσκηση του 2012, η οποία περνά συγκεκριμένα μηνύματα στην Άγκυρα και στους όποιους δυτικούς υποστηρικτές της. Τα πολεμικά πλοία πλέουν επί των υδάτων της μη ανακηρυχθείσης ελληνικής ΑΟΖ, εκτυλίσσοντας απόρρητα μεν αλλά στοχευμένα επιχειρησιακά σενάρια, τα οποία «αποκαλύπτουν» την παγίωση μιας νέας γεωστρατηγικής πραγματικότητας. Υπό την αιγίδα της αστερόεσσας, το Πολεμικό Ναυτικό εισήλθε σε μία από τις πλέον δυσπρόσιτες στρατιωτικές λέσχες της υφηλίου, καθώς μετά από ισραηλινή πρόσκληση ζητήθηκε και εγκρίθηκε η ελληνική συμμετοχή σε μια «κλειστή» άσκηση. Το γεγονός αυτό δεν θα είχε εν πρώτοις κάποια ιδιαίτερη σημασία, εάν δεν γνωρίζουμε την προϊστορία.

Για έντεκα χρόνια (1998-2009) αμερικανικές, ισραηλινές και τουρκικές ναυτικές μονάδες με την εμπλοκή μαχητικών αεροσκαφών, ελικοπτέρων και αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας, διεξήγαγαν – κατ’ αποκλειστικότητα μεταξύ τους – την άσκηση Reliant Mermaid. Το 2010 συνέβη μια ουσιαστική μεταβολή στη σύνθεση της τριεθνούς άσκησης καθώς την θέση της Τουρκίας κατέλαβε η Ελλάδα. Επίσης η ονομασία άλλαξε σε Noble Dina. Εκεί όμως που βρίσκεται η ουσία της τριεθνικής αυτής εκπαιδευτικής δραστηριότητας αφορά τα επιχειρησιακά σενάρια, τα οποία διαφέρουν πλήρως από εκείνα της Reliant Mermaid. Στην Noble Dina έχει εγκαταλειφτεί το κλασικό μοτίβο της άσκησης που εστιάζεται σε αποστολές έρευνας και διάσωσης (SAR) και άλλα συναφή εκπαιδευτικά αντικείμενα. Επειδή ολόκληρη η διαδικασία καλύπτεται από το πέπλο του απορρήτου, καθώς καμία πλευρά δεν επιθυμεί να αποκαλύψει τι περιλαμβάνει το βασικό επιχειρησιακό σενάριο – σε αντίθεση με ότι συνέβαινε στο παρελθόν – οι τύποι και οι επιχειρησιακές δυνατότητες των συμμετεχόντων σκαφών φωτίζουν κάποια σημεία…

Το Αμερικανικό Ναυτικό μετέχει με δύο μεγάλες ναυτικές μονάδες, ένα καταδρομικό κλάσης Ticonderoga, το «Vella Gulf» (CG72) και ένα αντιτορπιλικό κλάσης Arleigh Burke το «The Sullivans» (DDG68). Τα δύο αυτά πλοία αποτελούν τμήμα του 6ου Στόλου και μετέχουν τακτικά σε συμμαχικές ασκήσεις (βλ. Noble Manta 2012). Οι πληροφορίες αναφέρουν επίσης ότι δύο κορβέτες κλάσης Eilat και ένα υποβρύχιο κλάσης Dolphin συνιστούν την ισραηλινή συμμετοχή. Το ΠΝ απέστειλε την φρεγάτα κλάσης Meko 200HN «Σαλαμίς» (F455) και το υποβρύχιο Type 209/1100 «Τρίτων» (S112). Όμως η ελληνική στρατιωτική παρουσία ήταν μεγαλύτερη, καθώς δύο ζεύγη μαχητικών F-16 Block 52+ της 115 Πτέρυγας Μάχης στην Σούδα ενεπλάκησαν στα σενάρια της άσκησης.

Συνοψίζοντας τα παραπάνω μπορούμε να τολμήσουμε να προβούμε σε ορισμένες αρχικές – παρότι πρόωρες – παρατηρήσεις: α) η άσκηση αποτελεί πεδίο εφαρμογής κοινής επιχειρησιακής τακτικής έναντι ενός «εχθρού» που θα κινηθεί ενάντια στα συμφέροντα των τριών δυνάμεων στην περιοχή, β) η τοπογραφία μας επιτρέπει να ταυτίσουμε τον υδάτινο χώρο στον οποίο εξελίσσεται η Noble Dina, με την ενοποιημένη ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ την οποία «απειλεί» η Τουρκία, γ) η συμμετοχή πολεμικών κατευθυνομένων βλημάτων συν τις δυνατότητες που παρέχει το φερόμενο σύστημα Aegis «προδίδει» την ύπαρξη επιχειρησιακού σεναρίου ανάπτυξης αντιαεροπορικής ομπρέλας αεράμυνας περιοχής, κάτω από την οποία θα ενεργήσουν οι φρεγάτες και κορβέτες Ελλάδας-Ισραήλ, που διαθέτουν αεράμυνα σημείου, δ) πάντοτε η αποστολή υποβρυχίων συνδυάζεται με επιθετικές πρωτοβουλίες καθώς και με εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων.

Για να μπορέσουμε να «δούμε» καλύτερα τους σκοπούς της άσκησης, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μια προσομοίωση επί χάρτου, όπου πέριξ των πολεμικών πλοίων και σε γνωστά σημεία (βλ. αριθμημένα οικόπεδα) θα τοποθετήσουμε εξέδρες άντλησης υδρογονανθράκων, καθώς και πλωτά συνεργεία πόντισης αγωγών μεταφοράς ενεργειακών αγαθών. Ο «εχθρός» επιχειρεί να εμποδίσει τις εργασίες και τότε παρεμβαίνουν πολεμικά σκάφη από Ελλάδα και Ισραήλ, καθώς και τα περιπολούντα σκάφη των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί δεν εμπλέκονται αλλά τηρώντας «ενεργή ουδετερότητα» δημιουργούν έναν αντιαεροπορικό θόλο πάνω από την θερμή περιοχή, διαμηνύοντας ότι πρόκειται για απαγορευμένη σε πτήσεις στρατιωτικών αεροσκαφών, ζώνη αποτρέποντας την Τουρκική Αεροπορία. Φυσικά τα προαναφερόμενα συνιστούν υπόθεση που δεν μπορεί να διασταυρωθεί.

Ωστόσο η άσκηση με το βαρύ πέπλο μυστικότητας που την καλύπτει, συνέπεσε με το συνέδριο του Economist και τις δηλώσεις του ειδικού απεσταλμένου Μόρνινγκσταρ, οι οποίες αποτέλεσαν το καρότο προς την Άγκυρα, καθώς τα πολεμικά είθισται να ενέχουν θέση μαστιγίου. Πρόκειται για στρατιωτικο-διπλωματική διγλωσσία; Είναι γνωστό ότι σημαντικοί κύκλοι των Δημοκρατικών του προέδρου Ομπάμα εμμένουν να ευνοούν την Άγκυρα, όπως επίσης άλλοι ομοίως ισχυροί παράγοντες του ίδιου πολιτικού χώρου υποστηρίζουν κάθε εκδήλωση πυγμής κατά της ισλαμικής αυτής χώρας, που έχει στραφεί εναντίον του Ισραήλ. Επίσης είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ δεν υποστηρίζουν και δεν ευνοούν τον έλεγχο σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων από ρωσο-μουσουλμανικά πολιτικο-οικονομικά κέντρα και αυτό συμπεριλαμβάνει φυσικά την Τουρκία και ιδιαίτερα την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτοί που χαράσσουν στρατηγική γνωρίζουν την αποκλίνουσα πορεία που ήδη έχει λάβει η Τουρκία, σε αντίθεση με τους πρόσκαιρους εμπορικά κατευθυνόμενους «πωλητές» ευημερίας, που θεληματικά αγνοούν την γεωπολιτική της ισχύος.      

Στο πλαίσιο της διεξαγωγής της άσκησης Noble Dina πρέπει να εντάξουμε: α) την επίσκεψη του Ισραηλινού αντιπτεράρχου Αμίρ Εσέλ (12 Φεβρουαρίου) στο ΓΕΕΘΑ, β) την άφιξη του Διοικητού Ναυτικών Επιχειρήσεων του Ισραηλινού Ναυτικού, αντιναύαρχος Ο. Λαβί στο ΚΕΝΑΠ στη Σούδα (23 Μαρτίου), όπου είχε συνομιλίες με τον Αρχηγό Στόλου και γ) την πρόσφατη επίσκεψη του διοικητού του 6ου Στόλου αντιναύαρχου Κ. Παντόλφι (28-29 Μαρτίου) στο ΓΕΝ και σε μονάδες του Αρχηγείου Στόλου. Πρόκειται για συμπτωματικές αφίξεις ή για συστηματική προετοιμασία μιας νέας γεωστρατηγικής πραγματικότητας;  
http://perialos.blogspot.com/2012/03/blog-post_30.html


Το Περί Αλός προτείνει:

4ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ.  Η παράμετρος του ανορθόδοξου πολέμου. Πιέσατε ΕΔΩ
4ΝΑΥΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΤΑ ΚΥΠΡΟΥ – ΙΣΡΑΗΛ. Πιέσατε ΕΔΩ
4ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΦΟΠΛΙΣΤΕΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΟ Π.Ν.! Πιέσατε ΕΔΩ
N ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ (26 ΜΑΡΤΙΟΥ) ΤΟΥ  Ι. Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΤΟΥ «ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ».
Πιέσατε ΕΔΩ για το Α΄ΜΕΡΟΣ,
ΕΔΩ για το Β΄ ΜΕΡΟΣ,
ΕΔΩ για το Γ’ ΜΕΡΟΣ κι
ΕΔΩ για το Δ΄ΜΕΡΟΣ

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Η ΠΡΩΤΗ ΠΤΗΣΗ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Περί Αλός


Του Αντιναυάρχου ε.α. Ιωάννη Παλούμπη Π.Ν.

Ο Υπολοχαγός Μιχαήλ Μουτούσης στον
πλωτήρα του α/φους Maurice Farman
Hydroplane με το οποίο εξετέλεσε την πτήση
στον Ναγαρά.
ΦΩΤΟ: Φωτογραφικό Αρχείο ΝΜΕ
ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

Απόσπασμα από το βιβλίο του Αντιναυάρχου ε.α.
Ι. Παλούμπη Π.Ν. «Απ’ τα πελάγη…στους αιθέρες.
Το χρονικό της Ναυτικής Αεροπορίας 1913-1941»,
Εκδ. Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος. Αναδημοσίευση
στο Περί Αλός με την έγκριση του ΝΜΕ.


Η πρώτη πτήση ναυτικής συνεργασίας στον κόσμο έχει εκτελεσθεί επ’ ωφελεία του ελληνικού στόλου κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Επρόκειτο για την πτήση με ένα υδροπλάνο τύπου Henry Farman πάνω από τα στενά Δαρδανελίων και το αγκυροβόλιο του Ναγαρά, με πιλότο τον Λοχαγό του Μηχανικού Μιχ. Μουτούση και παρατηρητή τον κατοπινό αεροπορικό θρύλο, Σημαιοφόρο τότε, Αριστείδη Μωραϊτίνη.

Ταχυδρομικό δελτάριο που απεικονίζει τον Υπολοχαγό Μ. Μουτούση και τη σχολή Farman στην
 Etampes της Γαλλίας, όπου εκπαιδεύθηκαν οι Έλληνες αεροπόροι το 1912.
ΦΩΤΟ: Φωτογραφικό Αρχείο Πολεμικού Μουσείου.

Την 24η Ιανουαρίου 1913 το υδροπλάνο αυτό αποθαλασσώθηκε από τον Μούδρο, πέταξε πάνω από τη χερσόνησο της Καλλίπολης και το πλήρωμα κατόπτευσε το αγκυροβόλιο του Ναγαρά μέσα στη θάλασσα της Προποντίδας. Ο Μωραϊτίνης αναγνώρισε τα αγκυροβολημένα θωρηκτά «Τουργούτ –Ρέϊς» και «Χαϊδερίν Βαρβαρόσας» καθώς και τρία τορπιλοβόλα, εκ των οποίων το ένα φαινόταν να έχει εξοκείλει. Κατά του εχθρικού στόλου το υδροπλάνο έρριψε τέσσερεις χειροβομβίδες, μία εκ των οποίων έπεσε σε μεταγωγικό. Εκτιμάται ότι φόνευσε κάποιους Τούρκους στρατιώτες ο αριθμός των οποίων σύμφωνα με κάποιες πηγές ανερχόταν στον υπερβολικό αριθμό των είκοσι.

Το κατατεθέν από τον Αριστείδη Μωραϊτίνη σχεδιάγραμμα αναγνώρισης του τουρκικού
στόλου στο αγκυροβόλιο του Ναγαρά.
ΦΩΤΟ: Φωτογραφικό Αρχείο Μουσείου Ιστορίας της Πολεμικής Αεροπορίας.

Το υδροπλάνο επιστρέφοντας έπαθε μηχανική βλάβη και προσθαλασσώθηκε νοτίως της Ίμβρου. Σε βοήθειά του προσέτρεξε το αντιτορπιλικό «Βέλος», το οποίο είχε εγκαίρως πλεύσει στο σημείο για να παρακολουθήσει και να αναφέρει τα σχετικά με την πτήση του υδροπλάνου. Το «Βέλος» ρυμούλκησε το υδροπλάνο διάτρητο από τα εχθρικά πυρά ελαφρού οπλισμού στον Μούδρο. Η πτήση αυτή καταγράφηκε ως η πρώτη στον κόσμο αεροπορική αποστολή ναυτικής συνεργασίας και διήρκεσε 2 ώρες και 20 λεπτά, διήνυσε δε, 180 χιλιόμετρα.
Στην πλώρη του Α/Τ "Βέλος" φωτογραφίζονται από αριστερά ο Σημαιοφόρος Α. Μωραϊτίνης, ο
Ανθυποπλοίαρχος Γ. Χορς (ύπαρχος), ο Πλωτάρχης Δ. Θεοχάρης (κυβερνήτης) και ο Λοχαγός
Μ. Μουτούσης. ΦΩΤΟ: Φωτογραφικό Αρχείο ΝΜΕ Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος.

Το κατόρθωμα των Μουτούση – Μωραϊτίνη προξένησε έκρηξη ενθουσιασμού στον ελληνικό λαό και ποικίλα εγκωμιαστικά σχόλια στον Τύπο, ξένο και ελληνικό. Η ιστορία της εξέλιξης των θαλάσσιων επιχειρήσεων αναγνώρισε την πρωτοβουλία του ελληνικού Ναυτικού στη χρήση του υδροπλάνου, γιατί βοήθησε σημαντικά στην καθιέρωση νέας τακτικής. Ο Βρετανός διαπρεπής ιστορικός H. W. Wilson, ο οποίος ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα στοιχεία που συνθέτουν την εξέλιξη της παγκόσμιας ιστορίας, έδωσε εξαιρετική σημασία στην πρώτη αποστολή ναυτικής συνεργασίας. Στο βιβλίο του που μεταφράσθηκε στα γαλλικά: «Les flottes de guerre» γράφει: «Για πρώτη φορά στην ιστορία, πρώτος ο ελληνικός στόλος χρησιμοποίησε αεροπλάνο προς αναγνώριση του αντιπάλου στόλου και βομβαρδισμό αυτού. Το γεγονός απετέλεσε ιδιάζοντα χαρακτηριστικόν σταθμόν ως προς την γενικήν  έκτοτε εξέλιξη των ελιγμών των ναυτικών επιχειρήσεων και την εν γένει χρησιμοποίηση του αεροπλάνου προς κατόπτευση και βομβαρδισμό του αντιπάλου στόλου».
Το βιβλίο του Αντιναυάρχου ε.α.
Ιωάννη Παλούμπη ΠΝ
"Απ' τα πελάγη...στους αιθέρες"
Εκδοση ΝΜΕ

Ήταν πλέον φανερό ότι το ελληνικό Ναυτικό διεκδικούσε επάξια θέση στη σύγχρονη εποχή των αεροναυτικών επιχειρήσεων.
http://perialos.blogspot.com/2012/03/blog-post_27.html
Το Περί Αλός προτείνει:

4 Ο ΚΑΤΑ ΘΑΛΑΣΣΑΝ ΠΟΛΕΜΟΣ 1912-1913. Όπως τον έζησα ως δόκιμος. Πιέσατε ΕΔΩ

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

25η ΜΑΡΤΙΟΥ. ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Περί Αλός

Του Ιωάννη Παλούμπη, Αντιναυάρχου Π.Ν. ε.α.

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Περίπλους», τεύχος 50,
σελ. 14, έκδοση του Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος,
ΙΑΝ-ΜΑΡΤ. 2005. Αναδημοσίευση στο Περί Αλός
με την έγκριση του ΝΜΕ.

ΦΩΤΟ: Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου

Όσο κι αν θέλει κανείς ν’ αποφύγει τις επετειακές αναφορές, γιατί φοβάται πως δεν έχει τίποτα πρωτότυπο και νέο να γράψει, είναι φύσει αδύνατον μέρες σαν την 25η Μαρτίου να περάσουν χωρίς να ανατρέξεις σε κάποια πτυχή του 1821. Πως να το ξεπεράσεις άλλωστε….είναι σαν να ξεχνάς πως γιορτάζει μια αίθουσα του Μουσείου, ή σαν να λησμονείς τη γιορτή ενός σου παιδιού.
Καθώς περιδιαβάζω στην πτέρυγα του ναυτικού αγώνα της επανάστασης αφαιρούμαι για λίγο μπρος στον πίνακα του Βολανάκη, που με τόση ζωντάνια αναπαριστά την πυρπόληση της Τουρκικής ναυαρχίδας στην Ερεσό.
Ακριβώς από κάτω είναι τοποθετημένη η τομή του πυρπολικού κι όπως το μάτι απ’ το ένα πέφτει στο άλλο κι αντίστροφα, αναδεικνύεται ολοζώντανα το θέμα που διεκδικεί παγκόσμια πρωτιά και μοναδικότητα.
Πρόκειται για τη χρήση του πυρπολικού, ως τακτικού όπλου στον κατά θάλασσα αγώνα.
Το Ναυτικό της Επανάστασης συγκροτήθηκε από τα εμπορικά πλοία των τριών κατ’ αρχήν νήσων Ύδρας, Σπετσών και Ψαρών και αργότερα προστέθηκαν κι άλλα πλοία και πληρώματα απ’ όλα τα νησιά και τους Ελληνικούς ναυτότοπους.
Με την εκμετάλλευση των ευνοϊκών για τους Έλληνες προνοιών της συνθήκης του «Κιουτσούκ Καϊναρτζή» του 1774, ο Ελληνικός εμπορικός στόλος είχε αναλάβει όλο σχεδόν το θαλασσινό εμπόριο των παρευξείνιων χωρών, ιδίως τη διακίνηση των σιτηρών της Ρωσίας, συσσωρεύοντας πλούτη στους νοικοκύρηδες καπεταναίους και πλοιοκτήτες των νησιών, που αύξαναν συνεχώς τους αριθμούς των ναυπηγήσεων στα καρνάγια των θαλασσινών τόπων.
Τα περισσότερα ελληνικά εμπορικά πλοία με την άδεια των Οθωμανικών αρχών είχαν εξοπλισθεί με λίγα κανόνια για να αντιμετωπίζουν τους πειρατές και τους κουρσάρους που έβριθαν στο Αιγαίο και στα άλλα σημεία της Μεσογείου. Ληστές της θάλασσας που προέρχονταν κυρίως απ’ τα βόρεια παράλια της Αφρικής, Μπερμπερίνοι, Σαρακηνοί, Αλγερινοί, αλλά και Έλληνες που είχαν επιδοθεί κατά περιόδους στην πειρατεία.
Κάπως έτσι ήταν η κατάσταση όταν ξέσπασε η Επανάσταση. Πληρώματα πεπειραμένα, ψημένα στην άρμη, εμπειροπόλεμα απ’ τις αδιάκοπες συμπλοκές με τους πειρατές, με ναυτική τακτική αντίληψη από το σπάσιμο του Αγγλικού αποκλεισμού στα λιμάνια της δυτικής Μεσογείου. Τα εξοπλισμένα εμπορικά, όμως, όσο κι αν ήταν επανδρωμένα από έμπειρους θαλασσόλυκους, δεν μπορούσαν να αντιπαρατεθούν με τα πλοία γραμμής του Οθωμανικού ναυτικού, που έφεραν μεγάλο αριθμό κανονιών, σε μερικές περιπτώσεις περισσότερα από 80.
Η ιδέα ενός μη επανδρωμένου, παρασυρόμενου απ’ τα ρεύματα ή τον άνεμο, καιόμενου σκάφους, που να ξέπεφτε μέσα στη διάταξη των αγκυροβολημένων πλοίων του αντιπάλου και να επέφερε αναστάτωση και σύγχυση με ανάλογα ευνοϊκά αποτελέσματα, ήταν γνωστή και είχε χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν.

Η πυρπόληση της τουρκικής φρεγάτας από τον Παπανικολή. Ελαιογραφία Κ. Βολανάκη (1882)
ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η προς τούτο όμως, κατάλληλη μετασκευή υπαρχόντων πλοίων, ή και η , ευθύς εξ αρχής, ναυπήγηση αναλόγων σκαφών, ώστε να χρησιμοποιηθούν ως επανδρωμένα και κατευθυνόμενα πυρπολικά εναντίον του εχθρικού στόλου είτε αγκυροβολημένου, είτε εν πλω ευρισκόμενου, είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που συναντάται στην παγκόσμια ιστορία.
Το πυρπολικό αποτέλεσε το μεγάλο, το μοναδικό τακτικό όπλο του Ελληνικού ναυτικού, εκείνο μέσω του οποίου έγινε εκμεταλλεύσιμη η μεγάλη θαλασσινή εμπειρία των πληρωμάτων και βέβαια η ασύγκριτη ευψυχία τους. Είναι αλήθεια πως ο τεχνολογικός και τακτικός αυτός νεωτερισμός δεν θα είχε καμία αξία εάν δεν συνοδευόταν απ’ τη ναυτική καπατσοσύνη και αποκοτιά των ναυτών που το επάνδρωναν, οι οποίοι κατάφεραν να εξισορροπήσουν την τεράστια διαφορά σε εξοπλισμούς και εκτοπίσματα από τον αντίπαλο Οθωμανικό στόλο.
Από πολλούς ίσως διαφεύγει η σημασία του ναυτικού αγώνα της επανάστασης και θα πρέπει να αναφερθεί ότι χωρίς το ναυτικό να κυριαρχεί στο Αιγαίο, με κύριο και σχεδόν μοναδικό όπλο το πυρπολικό, θα ήταν πολύ ευκολότερη η ενίσχυση και ο ανεφοδιασμός των Οθωμανικών στρατευμάτων με άδηλη την έκβαση των μαχών ξηράς. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά που αποδεικνύουν ότι ο αγώνας στη θάλασσα δεν ήταν αποκομμένος  απ’ τα διαδραματιζόμενα στη στεριά, ούτε αποτελούσε αυτοσκοπό. Αντίθετα επέφερε σοβαρά και απτά αποτελέσματα, ενισχύοντας τα μαχόμενα Ελληνικά τμήματα και συμβάλλοντας αποφασιστικά στην απελευθέρωση μεγάλων χερσαίων διαμερισμάτων.
Η απόδειξη των ανωτέρω υπήρξε το 1827, όταν ο Ιμπραήμ ήταν έτοιμος να καταστείλει την επανάσταση στην Πελοπόννησο και στην ουσία να σβήσει ολοκληρωτικά την Ελληνική εξέγερση. Στην θάλασσα ήταν που κρίθηκε η τελική έκβαση του ξεσηκώματος, η ναυμαχία του Ναβαρίνου ήταν η καθοριστική σύγκρουση, που έβαλε τη σφραγίδα στην ίδρυση του πρώτου πυρήνα νεοελληνικού κράτους, έστω κι αν αντίπαλοι του Τουρκοαιγυπτιακού στόλου δεν ήσαν οι Έλληνες, αλλά οι ενωμένοι στόλοι Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας.
Μέχρι τότε όμως, από το ̉21 ως το ̉27, το πυρπολικό κράτησε τις θάλασσες ελεύθερες για τους Έλληνες και κλειστές για τους Οθωμανούς.
Θα ήταν ευχάριστο εάν τούτο το μικρό σημείωμα αποτελούσε το έναυσμα για ορισμένους αναγνώστες, να περπατήσουν στην αίθουσα των εκθεμάτων του ̉21 και να σταθούν μπρος στην τομή του πυρπολικού που δείχνει τις λεπτομέρειες της κατασκευής του, να φαντασθούν τον τρόπο λειτουργίας, τα λούκια με το νιτρωμένο φυτίλι, τα βαρέλια με το μπαρούτι στον κουραδόρο κάτω απ’ το κατάστρωμα, τις οπές αερισμού στο κατάστρωμα πάνω απ’ τα βαρέλια, τη μπουκαπόρτα διαφυγής πρύμα, τη σκαμπαβία να ρυμουλκείται και πάνω απ’ όλα τις μορφές των γενναίων ναυμάχων που κράτησαν στα χέρια τους τη δάδα του φυτιλιού των πυρπολικών, τη δάδα της ελευθερίας των Ελλήνων.


ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΝΑΥΤΟΥ ΣΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΠΟΛΙΚΟΥ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ
(Ιστορικό Αρχείο ΝΜΕ).

Βεβαίωση για τη συμμετοχή του Παναγιώτη
Καλαφάτη στο πλήρωμα του πυρπολικού του
Δημητρίου Παπανικολή. Ιστορικό Αρχείο ΝΜΕ


Μεταγραφή:

Δηλοποιώ ο υποφαινόμενος ότι ο Παναγιώτης Δημητρίου Καλαφάτης θεσσαλονικεύς, εχρημάτισε με το πυρπολικό Ναύτης εις την πυρκαϊάν του εχθρικού Δικρότου κατά την Ερεσσόν της Μυτιλήνης, εις το 1821 Μαΐου 27η. Επίσης και εις την ναυμαχίαν του Γέροντος κατά το 1821 Αυγούστου 29η.
Εις τας δύο δε ταύτας Ναυμαχίας κατά του εχθρού, έδειξε πατριωτισμόν, ζήλον, εμπιστοσύνην, και προθυμίαν. Διό και εις ένδειξιν της καλής περί τα χρέη του διαγωγής του δέδωται η παρούσα απόδειξις κατ’ αίτησίν του.

Πειραιεί τη 2α Μαΐου 1836
Ο Πλοίαρχος Δ. Παπανικολής.
http://perialos.blogspot.com/2012/03/25.html


Το Περί Αλός προτείνει:

4ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΟΡΚΟΥ ΝΑΥΑΡΧΟΥ ΤΟΥ 1821 Πιέσατε ΕΔΩ
4Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΣΤΙΣ ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ 1821 – 1829. Η επίδραση του εθνικού χαρακτήρος επί της διεξαγωγής του κατά θάλασσαν πολέμου. Πιέσατε ΕΔΩ

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΟΥΣ ΤΩΝ ΠΛΟΙΩΝ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

(Επιστολή του 1825)

Περί Αλός


ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΝ ΣΩΜΑ.
Προς τον Γενναιότατον καπετάνιον

ΦΩΤΟ: Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος

Όχι μόνο η Διοίκησις, όχι μόνο το Έθνος όλον, αλλά όλος ο κόσμος εθαύμασαν  τα μέχρι τούδε κατορθώματα του Ελληνικού Ναυτικού: εις αυτά και για να αποδώσουν την ανέγερσιν της Ελλάδος και από αυτά ελπίζον την στερέωσιν της ανεξαρτησίας της : αυτά τα ίδια εκφράζει η Διοίκησις εις την εγκλειομένην προκήρυξιν, εις την οποίαν διατάττεσαι να κοινοποιήσεις προς όλους τους αξιωματικούς και ναύτας σου και εμψυχώνοντας τους και με τας παρακινήσεις και με το παράδειγμα σου, να τρέξετε όλοι άνευ αναβολής εναντίον του εχθρού, και να ματαιώσετε τους ολεθρίους σκοπούς  του.

Αι ευχαί της Διοικήσεως θέλουν συνοδεύσει τα επιχειρήματά σας, η ευγνωμοσύνη του Έθνους θέλει αντάλλαγμα τον ζήλο και την καρδιάν σας, και οι παγκόσμιοι έπαινοι θέλουν στεφανώσει τους ιερούς αγώνες σας.

Εν Ναυπλίω την 25η Ιουνίου 1825

Ο αντιπρόεδρος
Γκίκας Μπότασης

Αναγνώστης Σπηλιωτάκης

Ιωάννης Κωλέτης

Γεν. Γραμματεύς,
Αλ. Μαυροκορδάτος
http://perialos.blogspot.com/2012/03/blog-post_21.html

Από το Ιστορικό Αρχείο του Ναυτικού Μουσείου Ελλάδος


Το Περί Αλός προτείνει:

4 ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΟΡΚΟΥ ΝΑΥΑΡΧΟΥ ΤΟΥ 1821! Όρκος του εκλεχθέντος ναυάρχου υπό των καπεταναίων Υδρεωτών . (1821) Πιέσατε ΕΔΩ
4 ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΙΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΝΑΥΤΙΚΩΝ (1822). Πιέσατε ΕΔΩ
4 ΔΙΑΤΑΓΜΑ «ΠΕΡΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ» ΤΟΥ 1836! Πιέσατε ΕΔΩ

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Ο ΔΙΕΘΝΗΣ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ENCs


Περί Αλός


Αντιπλοίαρχος Δημήτριος Α. Ευαγγελίδης ΠΝ

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ναυτική Επιθεώρηση»,
τεύχος 563, σελ. 74, ΔΕΚ2007-ΦΕΒ2008. Αναδημοσίευση στο
Περί Αλός με την έγκριση της «Ναυτικής Επιθεωρήσεως»

Ναυτικός Χάρτης του Αιγαίου του 1745.
ΦΩΤΟ: Αρχείο ΓΕΝ

ΙΗΟ
Ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός είναι ένας διακυβερνητικός συμβουλευτικός και τεχνικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1921 με σκοπό την υποστήριξη της ασφαλούς ναυσιπλοΐας και την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος.
Σκοπός του ΗΙΟ είναι:
<συντονισμός των δραστηριοτήτων των ΥΥ
<η επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής ομοιογένειας στους εκδιδόμενους ναυτικούς χάρτες και εκδόσεις
< η υιοθέτηση αξιόπιστων και αποτελεσματικών μεθόδων για την υλοποίηση και εκμετάλλευση των υδρογραφικών εργασιών
< η ανάπτυξη των επιστημών στο πεδίο της υδρογραφίας και των τεχνικών που εφαρμόζονται στην ωκεανογραφία πεδίου.
Το 1919, 24 έθνη συναντήθηκαν στο Λονδίνο στο πρώτο υδρογραφικό συνέδριο, κατά τη διάρκεια του οποίου αποφασίστηκε η δημιουργία ενός μόνιμου σώματος. Το 1921 το Διεθνές Υδρογραφικό Γραφείο (ΔΥΓ –ΙΗΒ) (1) ξεκίνησε τις δραστηριότητές του με 19 κράτη-μέλη. Μετά από πρόταση /πρόσκληση του Πρίγκηπα Αλβέρτου Ι, ενός σημαντικού επιστήμονα ωκεανογράφου, το ΔΥΓ απέκτησε εγκαταστάσεις και μόνιμη έδρα στο Πριγκιπάτο του Μονακό.
Το 1970, το ΔΥΓ άλλαξε όνομα και νομική φύση (ιδιότητα) και εξελίχθηκε σε Οργανισμό. Σήμερα απαριθμεί 75 ναυτικές χώρες – μέλη.

Η σημασία της Υδρογραφίας
Τον Ιούλιο του 2002, το αναθεωρημένο άρθρο V της Σύμβασης του ΙΜΟ για την ασφάλεια της ζωής στη θάλασσα (SOLAS) (2) τέθηκε σε ισχύ. Με τη νέα διάταξη υπ’ αριθμόν 9, οι συμβαλλόμενες κυβερνήσεις της SOLAS επιβάλλονται πλέον την παροχή Υδρογραφικών Υπηρεσιών και προϊόντων. Οι σημαντικότεροι παράγοντες που επέβαλαν την ανάγκη για επαρκή υδρογραφική κάλυψη και την παραγωγή ναυτικών χαρτών και εκδόσεων όπως προβλέπει το άρθρο V της SOLAS είναι:
=η έλευση σκαφών εξαιρετικά μεγάλου βυθίσματος (VLCCULCC)(3)
=η ανάγκη για προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος
=η αλλαγή των θαλάσσιων εμπορικών οδών
=η αυξανόμενη σπουδαιότητα των υποθαλάσσιων πηγών
=η Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που επηρεάζει περιοχές εθνικής δικαιοδοσίας

Στις 23/12/2003 η Γενική Συνέλευση των ΗΕ υιοθέτησε την απόφαση A/RES/58/240 για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας. Η απόφαση αυτή που στο μεγαλύτερο μέρος της διαπραγματεύεται με την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας καλεί τον ΗΙΟ και τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ):
Α) να συνεχίσουν τις προσπάθειες και να υιοθετήσουν από κοινού μέτρα, με έμφαση στην ενθάρρυνση μεγαλύτερης διεθνούς συνεργασίας και συντονισμού, για την μετάπτωση από τους έντυπους στους ηλεκτρονικούς ναυτικούς χάρτες.
Β) να αυξήσουν την κάλυψη της υδρογραφικής πληροφορίας σε παγκόσμια βάση, ειδικά σε περιοχές διεθνούς ναυτιλίας και λιμένων όπου υπάρχουν ευαίσθητες ή προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές.
Η παραπάνω απόφαση – σταθμός των ΗΕ, σηματοδότησε το τέλος της παραδοσιακής και την αρχή της ψηφιακής ναυτικής χαρτογραφίας και ουσιαστικά προσδιόρισε σε ένα μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο θα εκτελείται η ναυτιλία στο εγγύς μέλλον.


Ο ηλεκτρονικός χάρτης
Ο ηλεκτρονικός χάρτης είναι μία σχετικά νέα τεχνολογία που παρέχει σημαντικά πλεονεκτήματα όσο αφορά στην ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και την απόδοση των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Ένας ηλεκτρονικός χάρτης δεν είναι απλώς μια απεικόνιση στην οθόνη ενός Η/Υ – είναι ένα σύστημα ναυσιπλοΐας σε πραγματικό χρόνο (real-time), που ενοποιεί ποικίλες πληροφορίες και δεδομένα, τα οποία απεικονίζονται και ερμηνεύονται από τον ναυτιλλόμενο. Αποτελεί ένα βοήθημα αυτοματοποιημένης λήψης αποφάσεων, ικανό να προσδιορίζει αδιάλειπτα τη θέση ενός σκάφους σε σχέση με τη στεριά, χαρτογραφημένα αντικείμενα, ναυτιλιακά βοηθήματα και αθέατους κινδύνους. Ο ηλεκτρονικός ναυτικός χάρτης αντιπροσωπεύει μια εντελώς νέα προσέγγιση στη θαλάσσια ναυτιλία.
Οι Ηλεκτρονικοί Ναυτικοί Χάρτες ENCs (Electronic Navigational Charts), είναι επίσημοι ναυτικοί χάρτες που παράγονται από επίσημους υδρογραφικούς οργανισμούς και προορίζονται πρωταρχικά για χρήση στα Συστήματα Απεικόνισης Ηλεκτρονικών Χαρτών και Πληροφοριών ECDIS (4).
Τα συστήματα ECDIS απεικονίζουν ENCs και παρουσιάζουν όλη την απαραίτητη πληροφορία για ασφαλή ναυσιπλοΐα. Τα συστήματα ECDIS ικανοποιούν τις απαιτήσεις που έχει θέσει ο ΙΜΟ για τα σκάφη που υπόκεινται στη συνθήκη SOLAS. Όλα τα άλλα είδη συστημάτων απεικόνισης ηλεκτρονικών χαρτών θεωρούνται γενικά Συστήματα Ηλεκτρονικών Χαρτών ECS (5).


Μόνο οι εθνικές Υδρογραφικές Υπηρεσίες μπορούν να παράγουν ή να δώσουν εξουσιοδότηση για την παραγωγή ENCs μέσα στα χωρικά τους ύδατα. Άρα οι ναυτιλλόμενοι που ασχολούνται με το διεθνές εμπόριο, θα πρέπει να συνηθίσουν στη χρήση χαρτών που έχουν παραχθεί από περισσότερες από μία ΥΥ.
Γι αυτό, είναι σημαντικό κάθε ΥΥ να παράγει τέτοια ENCs, τα οποία όταν χρησιμοποιηθούν μαζί με τα ENCs άλλων χωρών, να παρέχουν στον ναυτιλλόμενο, ως μια ενιαία Β.Δ. ηλεκτρονικών χαρτών, μία ασφαλή και αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης στην οποία να μπορεί να βασιστεί για την εκτέλεση της ναυτιλίας.
Αυτό δεν είναι εύκολο, καθώς οι ΥΥ έχουν να αντιμετωπίσουν πολλές νέες προκλήσεις κατά την κατασκευή των ENCs, οι οποίες δεν υπήρχαν στην παραγωγή των χάρτινων χαρτών. Απαιτείται η υιοθέτηση κοινών κανόνων και μεθόδων στην κατασκευή των χαρτών από τις ΥΥ, προκειμένου να επιτευχθεί ο εναρμονισμός και η συμβατότητα των ENCs των διαφόρων χωρών.
Παρόλα αυτά, προκειμένου τα ENCs να είναι επιτυχημένα προϊόντα, θα πρέπει να παράγονται με την υψηλότερη ποιότητα και με τρόπο που να εξασφαλίζει τη συνέχειά τους, ενώ οι μέθοδοι με τις οποίες οι ΥΥ θα διανέμουν τα ENCs και τις ενημερώσεις τους θα πρέπει να είναι ασφαλείς, αλλά και κατάλληλοι για τους ναυτιλλόμενους.
Άρα ο προσεκτικός συντονισμός και η στενή συνεργασία μεταξύ των ΥΥ στην παραγωγή και διανομή των ENCs είναι ζωτικής σημασίας.
Τα συστήματα ECDIS που απεικονίζουν ENCs έχουν αναγνωριστεί από τους κανονισμούς της SOLAS ως ικανά να ικανοποιήσουν την απαίτηση της διεθνούς ναυτιλίας για κατοχή κατάλληλου χαρτογραφικού φορτίου από τα πλοία, με άλλα λόγια την υποχρέωσή τους, να φέρουν ενημερωμένους επίσημους ναυτικούς χάρτες και ναυτικές εκδόσεις στην περιοχή που πλέουν (carriage requirementsSOLAS V/27). Έτσι, τα ENCs, σε αντίθεση με άλλα είδη ναυτικών χαρτών, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως η κύρια πηγή άντλησης ναυτιλιακών πληροφοριών και δεδομένων, αντικαθιστώντας τους έντυπους χάρτες.
Η παροχή παγκόσμιας, έγκαιρης και αξιόπιστης υπηρεσίας ενημερώσεων αποτελεί μέγιστη οργανωτική πρόκληση των εθνικών ΥΥ και του οργανισμού που τις αντιπροσωπεύει, του ΙΗΟ.
Πρόκληση αποτελεί επίσης και η ανάγκη εξεύρεσης μεθόδων για γρήγορη ενημέρωση των ηλεκτρονικών χαρτών ανεξάρτητα από το αν τα πλοία βρίσκονται εν όρμω ή εν πλω.
Οι βασικές προϋποθέσεις για τη δημιουργία μιας επίσημης υπηρεσίας δεδομένων για το ECDIS είναι:
< Παγκόσμια ομοιομορφία των δεδομένων (το S-57 είναι πρότυπο που το εγγυάται, οι ΥΥ πρέπει να συνεργάζονται στενά για την επίλυση των προβλημάτων που ανακύπτουν)
< Ταχύτερος τρόπος αποστολής των δεδομένων από την πηγή στο ECDIS (εδώ ως πηγή νοείται η παραγωγός ΥΥ. Αυτό απαιτεί πάλι στενή συνεργασία των χωρών για σαφή καθορισμό των χαρτογραφικών υπευθυνοτήτων, ελαχιστοποίηση των επιπέδων επεξεργασίας και κατάργηση των περιττών διαδικασιών).

ENC Περιοχής Σαρωνικού Κόλπου

Όταν το θέμα αυτό άρχισε να συζητείται στους κόλπους του ΙΗΟ, προτάθηκε ως πιο λογική λύση μια ρύθμιση που θα επέτρεπε την κατανομή του έργου της δημιουργίας μιας παγκόσμιας υπηρεσίας παροχής δεδομένων για το ECDIS. Τελικά αυτή η ιδέα υλοποιήθηκε από τον ΙΗΟ ως ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΒΑΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ Η/Ν ΧΑΡΤΩΝ (WEND)(6).
Η WEND στη πράξη αποτελείται από δύο συστατικά:
= Ένα καταστατικό που περιγράφει τις αρχές συνεργασίας των χωρών (γνωστές ως WEND principles – αρχές WEND)
= Ένα θεμελιώδες «σχήμα» που περιγράφει το σύστημα διανομής ENCs  ως ένα δίκτυο αποτελούμενο από περιφερειακά κέντρα που ονομάζονται RENCs(7).

Τα Περιφερειακά Κέντρα Διανομής ENCs
Τα RENCs αναλαμβάνουν την υπευθυνότητα της προετοιμασίας και της ενημέρωσης των δεδομένων ECDIS (ENCs) στην περιοχή τους.
Θεωρητικά με την ανταλλαγή των δεδομένων από ένα περιφερειακό κέντρο στο άλλο, κάθε RENC αποκτά τη δυνατότητα να προσφέρει παγκόσμια κάλυψη ENCs  και ενημερώσεων. Επιπλέον, τα δεδομένα που προσφέρονται από τα RENCs δεν έχουν διαφορές μεταξύ τους, είναι δηλαδή ταυτόσημα.
Σήμερα, υπάρχουν δύο (2) ενεργά κέντρα ΗΝ χαρτών: Το IC-ENC με έδρα το HB και η PRIMAR Stavanger με έδρα τη Νορβηγία. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που συνεργάζεται και με τα δύο κέντρα ENCs.
Και τα δύο RENCs στηρίζονται σε μια νέα αντίληψη διανομής ENCs : τους μεγάλους εμπορικούς προμηθευτές, που μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες «προστιθέμενης αξίας» (Value Added Resellers VARs). Οι VARs παρέχουν όχι μόνο κάλυψη των θαλασσίων οδών με ENCs, αλλά μπορούν επιπλέον να συμπεριλάβουν στο τελικό προϊόν (CDs) και άλλες πληροφορίες ανάλογα με τις απαιτήσεις των πελατών και όπου αυτές είναι απαραίτητες. Οι διανομείς δεν είναι πλέον άμεσοι συνέταιροι των RENCs, αλλά λαμβάνουν ολοκληρωμένες υπηρεσίες από τους VARs.  Καθώς υπάρχουν διαφορετικοί VARs, οι διανομείς μπορούν να προσφέρουν ποικιλία διαφορετικών υπηρεσιών, καλύπτοντας έτσι τις διαφορετικές απαιτήσεις της ανταγωνιστικής αγοράς με προϊόντα που θα έχουν ως βάση τα ENCs.

Μέχρι σήμερα κυκλοφορούν 245 ναυτικοί χάρτες S-57 της ΥΥ οι οποίοι ενημερώνονται μηνιαία
με αντίστοιχα ηλεκτρονικά αρχεία. Αναλυτικότερα οι επίσημοι ENCs της ΥΥ κατανέμονται ανά
κατηγορία χρήσης ως άνω.

Η Ελληνική Υδρογραφική Υπηρεσία (Υ.Υ.) παρακολουθώντας από κοντά τις εξελίξεις, συμμετείχε ενεργά τόσο στη διαδικασία σύνταξης των προδιαγραφών S-57 των Η/Ν χαρτών (ENC) όσο και στη χάραξη πολιτικής σε επίπεδο ΙΗΟ.
Η συμμετοχή στα διάφορα Υδρογραφικά φόρα και οι διαρκείς επαφές με ξένες Υδρογραφικές Υπηρεσίες αναγνωρισμένου κύρους και εμπειρίας, βοήθησαν σημαντικά στον σχεδιασμό ενός προγράμματος για την κατασκευή των Ελληνικών ENC. Το έργο αυτό στηρίχθηκε στην εγκατάσταση ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης, ποιοτικού ελέγχου και συντήρησης Η/Ν χαρτών και ολοκληρώθηκε το 2004. Σήμερα, την ευθύνη κατασκευής και ενημέρωσης των χαρτών έχει η Διεύθυνση Ηλεκτρονικών Ναυτικών Χαρτών (ΔΗΝΧ) της Υ.Υ.
Οι επίσημοι ελληνικοί ENCs, διατίθενται από τα περιφερειακά κέντρα Η/Ν χαρτών IC-ENC και PRIMAR Stavanger σε κρυπτογραφημένη μορφή, για αποκλειστική χρήση στα πιστοποιημένα συστήματα ECDIS. Μπορούν όμως να χρησιμοποιηθούν και σε άλλα συστήματα όπως προσομοιωτές ναυτιλίας, έλεγχο θαλάσσιας κυκλοφορίας – VTMIS, τακτικά συστήματα ναυτικού κλπ.
Μέχρι στιγμής (Φεβρουάριος 2008), κυκλοφορούν 260 ναυτικοί χάρτες S-57  της Υ.Υ. οι οποίοι ενημερώνονται μηνιαία με αντίστοιχα ηλεκτρονικά αρχεία.
Αναλυτικότερα οι επίσημοι ENCs της ΥΥ κατανέμονται ανά κατηγορία χρήσης ως εξής:
Μέχρι σήμερα 38 χώρες έχουν γίνει μέλη των RENCs και διαθέτουν τους επίσημους κρατικούς ηλεκτρονικούς ναυτιλιακούς χάρτες τους μέσα από τα κέντρα αυτά.
Παρόλο που τα RENCs λειτουργούν ανταγωνιστικά σε ό,τι αφορά την προώθηση των προϊόντων τους στην αγορά, αξίζει να σημειώσουμε ότι συνεργάζονται στενά σε ότι αφορά τα τεχνικά θέματα και την υλοποίηση /εφαρμογή των προτύπων (standards) του ΙΗΟ.
http://perialos.blogspot.com/2012/03/encs.html
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διάθεση των ελληνικών ENCs, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Διεύθυνση Ηλεκτρονικών Ναυτικών Χαρτών της ΥΥ στα τηλέφωνα:
+30 210 6551755, +30 210 6551740
ή να επισκεφθείτε το site της Υδρογραφικής Υπηρεσίας στην ηλεκτρονική διεύθυνση: www.hnhs.gr

Άλλα χρήσιμα σχετικά links
στο internet είναι:


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

  1. International Hydrographic Bureau
  2. Safety Of Life At Sea Convention
  3. Very / Ultra Large Crude Capacity
  4. Electronic Chart Display and Information Systems- ECDIS
  5. Electronic Display Systems – ECS
  6. WEND – Worldwide Electronic Nautical Chart Database
  7. RENCs – Regional ENC Centers

Το Περί Αλός προτείνει:
Άλλη μια μελέτη από την ενότητα ΝΑΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ:

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΔΟΡΥΦΟΡΩΝ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.
Πιέσατε ΕΔΩ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...