Ο Τζόρτζ Κόχραν στην οικία του Κανάρη στην Αίγινα

 

Ο Τζόρτζ Κόχραν στην οικία του Κανάρη στην Αίγινα

Περί Αλός

 

Το παρόν αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο:

Τζορτζ Κόχραν, Περιπλανήσεις στην Ελλάδα,

τ. Α΄, Ισμήνη-Λουίζα Ταμβακάκη (μτφρ.),

Alphatrust, Κηφισιά 2020: σσ. 81-85.

Οικία του Κανάρη στην Αίγινα. ΦΩΤΟ: Κ.Ε. Ιωαννίδου, Περί Αλός.

Όταν ο αξιότιμος κύριος George Cochrane, συγγενής του Ναυάρχου Thomas Cochrane, επισκέφθηκε την Ελλάδα έγραψε το δίτομο έργο «Wanderings in Greece» [1] πλημμυρισμένο από έντονα φιλελληνικά αισθήματα. Στο έργο αυτό αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην επίσκεψή του στην οικία του Κανάρη στην Αίγινα τον Ιούνιο του 1826:

 «Προτού αφήσω την Αίγινα, αποφάσισα να επισκεφθώ τον γενναίο Κανάρη. Ο καπετάνιος που με είχε φέρει ρώτησε που θα τον βρούμε και του είπαν πως ο Κανάρης θα βρισκόταν σ΄ ένα καφενείο που το έλεγαν «Αθηνά». Προχώρησα αμέσως προς τα εκεί και μπαίνοντας ο καπετάνιος κοίταξε γύρω και σύντομα ανακάλυψε τον παλιό του αρχηγό. Αγκαλιάστηκαν αμέσως και μετά από μερικές ερωτήσεις ο καπετάνιος με σύστησε σαν έναν άνθρωπο που ήθελε πολύ να γνωρίσει κάποιον ξακουστό. Ο Κανάρης ήρθε, με πήρε εγκάρδια από το χέρι και μου είπε πως χαιρόταν που με γνώρισε. Συγχρόνως είπε στον καπετάνιο πως θα ήθελε να μου γνωρίσει την οικογένειά του. 

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης (c. 1793 – 1877). 

Φωτογραφικό Αρχείο Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, Αθήνα.

Συνεπώς βγήκαμε από το καφενείο μαζί. Ο Κανάρης είναι πολύ μικρόσωμος και όλα τα χαρακτηριστικά του είναι μικροκαμωμένα. Η μύτη του είναι λίγο ανασηκωμένη και του δίνει έναν αέρα ψύχραιμου και αποφασισμένου ανθρώπου. 

Παρατηρώντας ωστόσο τη σεμνή συμπεριφορά και στάση του, δεν θα πίστευε κανείς πως αυτός ο άνθρωπος είχε προκαλέσει τόσο τρόμο στους Τούρκους όσο κανένας άλλος Έλληνας. Στο κεφάλι του είχε τυλιγμένο ένα παράξενο σκουφί που φοράνε στο νησί του – για την ακρίβεια ένα μακρύ κόκκινο φέσι. Οι Έλληνες των άλλων νησιών φορούν φέσι κολλητό στο κεφάλι, όμως οι Ψαριανοί φορούν το δικό τους, που είναι πολύ μακρύ και κρέμεται πίσω. 

Περπατήσαμε πέντε λεπτά και φτάσαμε στην κατοικία αυτού του διάσημου άνδρα. Ήταν μια μικρή ξύλινη κατασκευή, κάπου έξι επί έξι μέτρα, και είχε τρία ή τέσσερα δωμάτια. Το δωμάτιο όπου μπήκαμε ήταν σε μέγεθος το μισό σπίτι, γιατί ο Κανάρης είχε πολλούς επισκέπτες. Η γυναίκα του μια όμορφη Ψαριανή, έγνεθε βαμβάκι, όπως ήταν το συνήθιο των Ελληνίδων. Μόλις μπήκε ο άνδρας της, σηκώθηκε και με σύστησαν σ΄εκείνη. Με υποδέχθηκε με ανώτερο τρόπο και με τον αέρα μιας γυναίκας συνηθισμένης στη καλή κοινωνία. Αφού με καλωσόρισε αποσύρθηκε σε μια μικρή κόγχη και μου έφτιαξε ένα ποτήρι δροσερή λεμονάδα με τα χέρια της. Στο μεταξύ ένας υπηρέτης έφερε πίπες. 

Δέσποινα Κανάρη (Μανιάτη) αγωνίστρια
της Επανάστασης του 1821 από τα Ψαρά
και σύζυγος του Κωνσταντίνου Κανάρη.
ΦΩΤΟ: Wikipedia.

Συζήτησα με τη σύζυγο του Κανάρη μέσω του καπετάνιου. Βρήκα τη συζήτηση μαζί της τόσο ευχάριστη όσο και την εμφάνισή της. Οι Ψαριανές μοιάζουν με τις αρχαίες Ελληνίδες (όπως δηλαδή τις φανταζόμαστε εμείς) όσο καμμία άλλη Ελληνίδα. Τα σκούρα γαλάζια μάτια και οι μακριές βλεφαρίδες είναι το χαρακτηριστικό των Ψαριανών γυναικών. Η σύζυγος του Κανάρη είχε αυτά τα χαρακτηριστικά σε εξαιρετικό βαθμό, με ένα δέρμα αλαβάστρινο. Στο κεφάλι φορούσε ό,τι οι συμπατριώτισσές της, αλλά όχι σαν τις Υδραίες. Είχε τυλιγμένα δύο μακριά κομμάτια διάφανο λευκό ύφασμα, που έπεφταν πίσω σαν μιας Αγγλίδας νύφης. Το αγοράκι τους, που ήταν περίπου έξι χρονών, ήρθε κοντά μου, κάθισε στα γόνατά μου, μου πήρε από το χέρι το τρίκοχο καπέλο κι είπε πως θα ήθελε να γίνει στρατιώτης και περπατούσε κορδωμένος στο δωμάτιο με το καπέλο στο κεφάλι. 

Ανδριάντας του Κωνσταντίνου 
Κανάρη στη Κυψέλη, Αθήνα. Έργο του
Λάζαρου Φυτάλη (1831-1909).

Ο εξαιρετικός αυτός μικρός έμαθα πως τώρα βρίσκεται στη στρατιωτική σχολή στο Μόναχο, υπό την ιδιαίτερη προστασία των Βασιλέων της Ελλάδος και της Βαυαρίας. Αφού έμεινα κάπου μισή ώρα με αυτούς τους ενδιαφέροντες ανθρώπους, σηκώθηκα να φύγω, όταν ο Κανάρης μου έσφιξε φιλικά το χέρι. Ο ίδιος και η σύζυγός του εξέφρασαν την επιθυμία να τους επισκεφθώ ξανά όποτε έρθω στην Αίγινα» [2].

ΠΗΓΗ: Περί Αλός https://perialos.blogspot.com/2022/08/blog-post.html

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] George Cochrane, Wanderings in Greece, Τόμοι 1-2, H. Colburn, 1837.

[2] Απόσπασμα από το βιβλίο: Τζορτζ Κόχραν, Περιπλανήσεις στην Ελλάδα, Τόμοι Α΄, Μετάφραση Ισμήνη-Λουίζα Ταμβακάκη, Alphatrust, Κηφισιά 2020: σσ. 81-85.