Ίδρυση του U.S. NAVY και οι πρώτοι κανονισμοί στολών (1797 –
1802)
Περί Αλός
του Ηλία Μεταξά
Οικονομικού Αξιωματικού Ε.Ν.
Απόσπασμα
από το υπό έκδοσιν βιβλίο του Ηλία Μεταξά,
«U.S. NAVY» που έγραψε το 2012. Δημοσιεύεται για πρώτη
φορά στο Περί Αλός,
με την άδεια του συγγραφέως τον οποίο κι ευχαριστώ
θερμώς.
Ακολουθείται
η ορθογραφία και η σύνταξη του συγγραφέως Η. Μεταξά
United States Navy uniforms 1797. United States Navy. Department of Naval History |
Οι αντιδράσεις ήσαν και πάλι παρόμοιες με
εκείνες σχετικώς με την ίδρυση του Continental Navy πριν από
19 χρόνια και επί πλέον με νέα
επιχειρήματα. Ότι δήθεν το Ναυτικό θα
ενέπλεκε την Χώρα σε περιπέτειες στο Εξωτερικό. Θα ήταν μια
αιμορραγία στα οικονομικά. Θα δυνάστευε την Χώρα με την αύξουσα γραφειοκρατία
του. Θα απειλούσε τις Ελευθερίες
του Λαού.
Οι υποστηρικτές του Ναυτικού αντέτειναν ότι θα
τους γλύτωνε τα χρήματα που θα ήσαν υποχρεωμένοι να πληρώνουν ως λύτρα στους
Πειρατές διά την απελευθέρωση αιχμαλώτων και ομήρων. Θα απέφευγαν να πληρώνουν
ηυξημένα ασφάλιστρα πλοίων. Το κυριώτερο, εφ’ όσον θα επιχειρούσε υπεράκτια και
υπερπόντια, κατά ποίαν λογική και τρόπο
θα μπορούσε να καταντήσει όργανο μιάς
ενδεχομένης εσωτερικής τυραννίας
;
Τον Μάρτιο 1794 το Κονγκρέσο
πέρασε τον ‘Navy Act’ διά την ίδρυση του σημερινού U.S. Navy με διαφορά μόνον 2 ψήφων υπέρ. Το Ναυτικό τότε διέθετε
μόνον 6 Φρεγάτες. Όμως είχε ένα πλεονέκτημα,
ήταν μικρό και παρείχε καλές συνθήκες θητείας. Τα Πληρώματα του αποτελούντο όλα
σχεδόν από Εθελοντές με λίγους ‘στεριανούς’. Εν αντιθέσει με το R.N., το
οποίον είχε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ‘στεριανών’ στα καράβια του.
Ο
Πρόεδρος WASHINGTON, ως παλαιός Στρατιωτικός επίστευε ότι η ποιότης ενός Αξιωματικού του Ναυτικού ήταν
πιο σημαντική από την ποιότητα της ναυπηγήσεως των Φρεγατών. Καλοί Αξιωματικοί
και κακά πλοία κάνουν ένα καλλίτερο Ναυτικό από ότι το αντίστροφο. Διά να
αποφύγει ένα αλληλοκτόνο σύστημα φατριών και κλικών το ‘War Office’ κατήρτισε μίαν Επετηρίδα με
την Αρχαιότητα των Πλοιάρχων. Αυτή εβασίσθη
στην ημερομηνία που είχε λάβει έκαστος
εξ αυτών το ‘Commission’ του στον προηγούμενο Πόλεμο της Ανεξαρτησίας
(1775-83). Ο τελευταίος και πιο χαμηλόβαθμος εξ αυτών ήταν ο Thomas TRUXTΟN ή
ΤRUXTUN (1755-1822).
1897 Plate XI:
Fig. 1 - enlisted men's knife lanyard;
fig. 2 - red ribbon; and fig. 3 - cap ribbon
(U. S. S. MAINE).
ΦΩΤΟ: Naval
History and Heritage Command
|
Κρίνεται σκόπιμο να αναφέρουμε περισσότερα στοιχεία δι’ αυτόν.
Εγεννήθη στο LONG ISLAND, μοναδικός υιός ενός Δικηγόρου που ήθελε να τον κάνει
και αυτόν Δικηγόρο, αλλά το ‘έσκασε’ και μπαρκάρισε στα 12 του. Δι’ ένα
διάστημα είχε ναυτολογηθεί βιαίως στο Βρετανικό R.N. όπου του προσέφεραν
το Warrant του Midshipman αλλά το
απεποιήθη. Το 1798 είχε κάνει μία λαμπρά σταδιοδρομία 30 ετών και είχε γίνει
ένας πλούσιος Εμποροπλοίαρχος. Κατά την Επανάσταση είχε κυβερνήσει με επιτυχία
αρκετά Privateers= Koυρσάρικα. Η Κυβέρνηση ουδέποτε του είχε απονείμει επισήμως
βαθμό στο Ναυτικό και ασφαλώς δεν είχε ανάγκη τον μισθό των 120 Δολλαρίων που
τον πλήρωναν. Είχε δηλώσει ότι δεν τον ενδιέφερε το χρήμα. Επίσης διερωτάτο,
κάποιος που εισέρχεται στην Ναυτική
Υπηρεσία το κάνει διά να συντηρηθεί ? Η δόξα και η φήμη δεν είναι σπουδαία
κίνητρα ?
1897 Plate I:Fig. 1 - blue cap for chief petty officers; fig. 2
- gold emblem of eagle and fouled anchor;
fig. 3 - spiked black helmet; fig. 4 - lyre device;
fig.5 - larger lyre device; fig. 6 - blue cap for
bandsmen; and fig. 7 knitted watch cap.
ΦΩΤΟ: Naval
History and Heritage Command
https://www.history.navy.mil/ |
Είχε σταθερές απόψεις διά την επιλογή των
Lieutenants και των Midshipmen βάσει
των ικανοτήτων τους. Έλεγε στον Υπουργό
Πολέμου James McHENRY (1753-1816) : «Εάν
πρόκειται να έχουμε Ναυτικό, πρέπει να κάνουμε Αξιωματικούς διά να το
διευθύνουν». Αν και προήρχετο από το Εμπορικό Ναυτικό όπου πέρασε το μεγαλύτερο
μέρος της καριέρας του, διατηρούσε κάποιες επιφυλάξεις διά τους άνδρες που «έμαθαν τα σχοινιά» επί των Εμπορικών πλοίων.
Η ζωή του Αξιωματικού στο Πολεμικό ήταν αδιάλειπτος μόχθος, προσήλωση στην
λεπτομέρεια και αφοσίωση στην τελειότητα κατά την άσκηση των καθηκόντων του και
στην γενική συμπεριφορά του. Η χαλαρή πειθαρχία στα Εμπορικά δεν συνηγορούσε.
Κάθε Πολίτης είναι κύριος στην ιδιωτική ζωή του, αλλά όταν εισέλθει στο Ναυτικό
ή στον Στρατό παύει να είναι. Υπόκειται σε αυστηρά υποταγή.
Αν και κανένας δεν το καταλάβαινε τότε, o Truxtun μπορούσε να κάνει περισσότερα
διά να δημιουργήσει τις αξίες και την ποιότητα του νέου Σώματος των
Αξιωματικών, από οιονδήποτε άλλον που ευρίσκετο σε υψηλότερη θέση από αυτόν
στην Επετηρίδα. Το 1799 κατά τον «Quasi War» =σχεδόν πόλεμο, εναντίον των Γάλλων είχε νέες επιτυχίες. Το 1802 του
ανέθεσαν την Διοίκηση της Μοίρας της Μεσογείου με 4 Φρεγάτες, διά να κτυπήσει
τους Βερβερίνους Πειρατές. Όμως
διεφώνησε με το Υπουργείο γι’ αυτόν που του έδωσαν ως Κυβερνήτη της Φρεγάτας στην
οποίαν επέβαινε ο ίδιος και παραιτήθη.
Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟΛΩΝ
ΤΟΥ 1797
Όταν πλέον είχε παγιωθεί η νεαρή
Δημοκρατία, ο Υπουργός Πολέμου Mc HENRY
στις 24-08-1797 ενέκρινε τις πρώτες
Στολές διά το Ναυτικό. Τις υπέδειξε ο Στρατός ο οποίος είχε κυρίαρχο ρόλο μέσα
στο Υπουργείο Πολέμου στο οποίον υπήγετο και το Ναυτικό. Διότι ως γνωστόν μέχρι
τότε δεν υφίστατο ξεχωριστό Υπουργείο Ναυτικών. Αυτός ήταν ένας επί πλέον λόγος
που οι Στολές του Ναυτικού ήσαν μπλε με κίτρινό-μπέζ φάσες
και ομοίαζαν με εκείνες του Στρατού. Οι
περισσότεροι Αξιωματικοί φορούσαν μπλε χιτώνιο με κίτρινό-μπέζ κολλάρο, πέτα,
μανικέτια και παραράμματα. Κίτρινό-μπέζ γιλέκο. Κίτρινό-μπεζ Breeches = στενές
περισκελίδες τύπου ‘κυλότ’, με μπατζάκι
το οποίο
τελείωνε κάτω από το γόνατο και υψηλές λευκές κάλτσες.
Οι Masters φορούσαν τα ίδια,
αλλά με μπλε κυλότ. Οι Surgeons και οι Surgeon’s Mates κατά μίαν ανεξήγητη
ιδιοτροπία φορούσαν στολές με τελείως διαφορετικά χρώματα, εντελώς απαράδεκτα
διά θαλασσινούς. Δηλαδή, πράσινο χιτώνιο με μαύρα βελούδινα πέτα. Κόκκινο
γιλέκο. Πράσινο κυλότ. Οι Ιερείς αν και ανήκαν στην κατηγορία των Commissioned
Officers, φορούσαν το ένδυμα των κληρικών. Όλοι οι Αξιωματικοί με ζεστό καιρό
μπορούσαν να φορούν λευκά κυλότ.
Την εποχή εκείνη η μόνη διαφορά μεταξύ της
Full Dress και της Undress ήταν ότι οι Captains και οι Lieutenants με την Full
Dress φορούσαν Τρίπτυχο καπέλο με χρυσό σειρήδιο και μικρά ξίφη. Αλλά με την
Undress τα τρίπτυχα τους ήσαν σκέτα και το ξίφος προαιρετικό. Οι λοιποί Αξιωματικοί φορούσαν σκέτα τρίπτυχα
εις πάσαν περίπτωσιν.
Επίσης το ίδιο έτος 1797, καθιερώθησαν τα
επίχρυσα κομβία στην στολή των Αξιωματικών. Απεικόνιζαν τον αετό ο οποίος
ενδημεί στην Βόρειο Αμερική (σύμβολο των Ηνωμένων Πολιτειών), ο οποίος είχε γαντζωμένη στα νύχια του μίαν άγκυρα. Ο Αμερικανικός Αετός
είχε εμφανισθεί διά πρώτη φορά το
1782 ως εθνικό σύμβολο στην σφραγίδα του
Κράτους και είχε
επικρατήσει στις στολές του
Στρατού.
Τα πρώτα κομβία είχαν σε
κυκλική διάταξη, τόσα αστεράκια όσες και οι Πολιτείες οι οποίες αποτελούσαν
κατά περίπτωση την Ένωση. Αυτό εγένετο προφανώς κατ’ απομίμηση της σημαίας τους.
Στα 1820 με νέα Διαταγή επεκράτησε άλλο
σχέδιο. Τα αστεράκια περιορίσθησαν μόνον
σε 13, συμβολίζοντας τις 13 πρώτες Αποικίες
οι οποίες αρχικώς επανεστάτησαν κατά του Βασιλέως της Αγγλίας. Αυτό το κομβίο
παραμένει το ίδιο έως σήμερα.
Μεταξύ 1798-1800 το νέο Ναυτικό
‘μάτωσε’ με τον ‘Quasi-War’ ο οποίος αποσκοπούσε να αποθαρρύνει την Γαλλία από
το να παρενοχλεί το Αμερικανικό θαλάσσιο εμπόριο. Οι Αμερικανοί
είχαν αιχμαλωτίσει 34 Γαλλικά πλοία τα οποία ενέταξαν στην
δύναμη του U.S. Navy.
Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ
ΣΤΟΛΩΝ ΤΟΥ 1802
Στις 30-04-1798 είχε ιδρυθεί το ανεξάρτητο
Υπουργείο Ναυτικών και το U.S. Navy υπήχθη
απ’ ευθείας σε αυτό. Ναυτικών Robert SMITH (1757-1842) υπέγραψε την διαταγή των νέων Κανονισμών και
επί τέλους απεκατεστάθη η μπλε θαλασσινή παραδοσιακή Στολή με τα χρυσά της. Το
Continental Navy και το United States Navy όταν ευρίσκοντο υπό την πολιτική
ηγεσία του Υπουργείου Πολέμου αναγκαστικώς φορούσαν μία στολή, που ναι μεν
έμοιαζε λειτουργική, αλλά επειδή ήταν ‘δημοκρατική’ δεν ενέπνεε ούτε ανύψωνε το ηθικό των Αξιωματικών, ήταν
απρόσωπη και είχε μουντά χρώματα. Και ως
να μην έφθαναν όλα αυτά εθύμιζε και τον Στρατό
Ξηράς !
Δεν έχουμε πολλές λεπτομέρειες διά τις στολές της πρώτης περιόδου, όμως γνωρίζουμε ότι επηρεάσθησαν τα μέγιστα από
τις ιστορικές και πολιτικές συνθήκες οι οποίες επικρατούσαν στο Κονγκρέσο
εκείνη την εποχή. Το Ναυτικό παρά την νηπιακή του ηλικία κατόρθωσε να πολεμήσει
μέσα σε 15 χρόνια εναντίον της Γαλλίας, των Κρατιδίων των Βερβερίνων πειρατών και της Βρετανίας.
Εκτός από το Κονγκρέσο και το
νεοσύστατο Υπουργείο Ναυτικών έκανε συχνές αναδιοργανώσεις προσπαθώντας να
καλύψει, ή έστω να διορθώσει τα κενά και τις αδυναμίες του. Μέσα σε αυτήν την
γενικήν αναστάτωση σχεδόν πάντα ανακάτευαν και την στολή των Αξιωματικών,η
οποία άλλαξε τουλάχιστον 20 φορές. Διά την Στολή των Ναυτών όμως δεν εύρισκαν
τον χρόνο να γράψουν ούτε δύο γραμμές.
Πάντως
οι νέες στολές των
Commissioned Officers του έτους 1802, είχαν πολλά χρυσά σειρήδια. Οι
Captains φυσικά είχαν τα περισσότερα, διεκρίνοντο από τα 4 κομβία στα
ακροχειρίδια τους και στα καπάκια των θυλακίων
τους. Οι άλλοι Αξιωματικοί είχαν μόνο 3 κομβία. Το πρώτο ‘έμβλημα’ το
οποίο φόρεσαν ήταν το αστέρι του Commodore. Δηλαδή ο Captain ο οποίος εκτελούσε
καθήκοντα Διοικητού Μοίρας φορούσε την κανονική στολή του Captain με μία
διαφορά, στις χρυσές επωμίδες
του Πλοιάρχου προσέθετε ένα
αργυρόχροο πεντάκτινο αστέρι.
Μετά το 1800 η στολή Undress
φοριόταν τις πιο πολλές φορές κουμπωμένη μέχρι επάνω παρά ανοιχτή. Η Full Dress ακολούθησε αργότερα. Ο όρος ‘Dress’
υιοθετήθη από το U.S. Navy το 1852. Όμως δεν υπήρχαν συγκεκριμένες οδηγίες σε
ποίες περιπτώσεις θα φορούσαν την Full Dress. Αυτό εναπόκειτο στις τοπικές
συνθήκες ή στις επιθυμίες του διοικούντος
Αξιωματικού.
Ο ‘περίεργος’ βαθμός του Masters Commandant
κατηργήθη το 1801 επομένως δεν ήταν δυνατόν να συμπεριληφθεί στον Κανονισμό
Στολών του 1802. Επανεσυστήθη όμως το 1806, όταν ακόμη ευρίσκετο εν ισχύει ο Κανονισμός του
1802. Ήταν λοιπόν φυσικό να μην αναφέρεται ποία στολή θα φορούσαν.
Πιθανολογείται λοιπόν ότι θα έπρεπε να φορούν ένα είδος στολής η οποία θα
ευρίσκετο κάπου ανάμεσα σε Captain και Lieutenant. Ίσως φορούσαν το χιτώνιο του Captain με μίαν
επωμίδα μόνον. Εν πάσει περιπτώσει η στολή του Masters Commandant παραμένει
άγνωστη έως το 1814 οπότε
εξεδόθη ο νέος Κανονισμός.
Με τον Κανονισμό του 1802 οι
Υγειονομικοί Αξιωματικοί γλύτωσαν από τα παρδαλά χρώματα της απαράδεκτης στολής του Κανονισμού του 1797
και φόρεσαν τις θαλασσινές μπλε στολές με τα
χρυσά διακριτικά τους όπως και οι
λοιποί Αξιωματικοί. Οι Surgeons είχαν χρυσοκέντητες κουμπότρυπες. Οι Surgeon’s
Mates ερχόμενοι δεύτεροι στην ιεραρχία των Commissioned Civil Officers =
Αξιωματικοί Κλάδων(καριέρας) φορούσαν μία στολή συγκρίσιμη με εκείνη των Lieutenants, οι οποίοι ήσαν
αντιστοίχως οι δεύτεροι στην ιεραρχία των Commissioned Sea Officers = Αξιωματικοί
Θαλάσσης (καριέρας), δηλαδή αυτούς τους
οποίους εμείς τιτλοφορούμε
Μαχίμους.
US NAVY 1802 ΑΡΧΕΙΟ: ΗΛΙΑ ΜΕΤΑΞΑ |
Οι Αξιωματικοί Κλάδων δεν
φορούσαν επωμίδες. Αυτές τις δικαιούντο μόνον οι Command Officers, αυτή ήταν
μία άλλη ονομασία των Μαχίμων. Οι Midshipmen έφεραν ως διακριτικό του βαθμού τους στο κολλάρο τους ένα
Diamond (δηλαδή ρόμβο) καμωμένο από χρυσό σειρήδιο. Μόνον οι Captains, οι
Lieutenants και οι Midshipmen εφ’ όσον φορούσαν την Full Dress δικαιούντο να
φορέσουν το τρίπτυχο καπέλο διακοσμημένο με
χρυσό σειρήδιο. Οι λοιποί Αξιωματικοί φορούσαν σκέτο τρίπτυχο. Επίσης οι
Captains και οι Lieutenants έφεραν μικρά ξίφη. Οι Midshipmen έφεραν μόνον τον
ζωστήρα αναρτήσεως ξίφους, αλλά χωρίς το ξίφος.
Τα ξίφη των άλλων Αξιωματικών δεν ήσαν συγκεκριμένα. Όλοι οι Αξιωματικοί
με την Full Dress φορούσαν γιλέκα και περισκελίδες
τύπου κυλότ.
US NAVY 1802 ΑΡΧΕΙΟ: ΗΛΙΑΣ ΜΕΤΑΞΑΣ |
Πάντως η πιο σημαντική επιρροή
ήταν η τάση του Στρατιωτικού ενδύματος να ακολουθεί την κρατούσα πολιτική μόδα,
έστω και με κάποια χρόνια καθυστέρηση. Δηλαδή δεν ήταν σπάνιο να βλέπεις κάποια
είδη της Στρατιωτικής αμφιέσεως να συνεχίζουν να φοριώνται επί πολλά χρόνια
μετά, παρά το ότι είχαν πάψει να φοριώνται
με το αντίστοιχο πολιτικό ένδυμα.
Π.χ. το Cocked Hat = Tricadau= τρίπτυχο καπέλο, κατηργήθη μετά το 1945.
Στο Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό
το Tρίπτυχον υπήρχε μέχρι τον Κανονισμό και του 1965. Με την Μεταπολίτευση του
1974 το Β.Ν. μετωνομάσθη σε Πολεμικό Ναυτικό, το δε τρίπτυχον δεν συμπεριελήφθη
στον αμέσως επόμενο Κανονισμό Στολών Π.Ν. του 1985.
Ο Κανονισμός του 1802 διά πρώτη
φορά προέβλεπε την Undress, αλλά μόνον διά Captains, Lieutenants και Midshipmen.
Διά τους υπολοίπους δεν είχε συγκεκριμένη περιγραφή. Εικάζεται λοιπόν ότι
ακολουθούσαν την πρακτική των ανωτέρων Αξιωματικών και φορούσαν χιτώνιο με το ίδιο σχέδιο, αλλά χωρίς τα
πολλά χρυσά σειρήτια. Φυσικά αυτό θα έκανε πιο δύσκολη την διάκριση τους, ιδίως
στην ξηρά, διότι επί του πλοίου όλοι εγνωρίζοντο. Το γιλέκο και το κυλότ ήσαν τα ίδια με την Full Dress. Οι
Captains, Lieutenants και Midshipmen φορούσαν σκέτα τρίπτυχα.
ΠΗΓΗ: Περί Αλός https://perialos.blogspot.com/2019/09/us-navy-1797-1802.html
ΠΗΓΗ: Περί Αλός https://perialos.blogspot.com/2019/09/us-navy-1797-1802.html
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
J. Fenimore Cooper, History of the
Navy of the United States of America, Vol. I
Published by Richard Bentley - London (1839).
Robinson, Charles N., The British fleet; the growth, achievements and duties of the navy of
the empire, London, New York, G. Bell & sons 1894.
Maurice Loir, Gloires
et souvenirs maritimes, Hachette, Paris, 1895.
A. T. Mahan, The influence of sea
power upon the French revolution and empire, 1793-1812 / (Boston : Little,
Brown, and company, [c1892]).
Edward H. H. Archibald, The
Dictionary of Sea Painters of Europe and America, Antique Collectors' Club,
1980.
Regulations Governing the Uniform of Commissioned Officers, Warrant
Officers, and Enlisted Men of the Navy of the United States NAVY DEPARTMENT,
Washington, D. C., July 1, 1897.
Herbert Hillary Booker 2nd - Tujunga, Regulations Governing the Uniform
of Commissioned Officers, Warrant Officers and Enlisted Men, 1905. Navy Dept.
Washington 1905.