Αναμνήσεις από τη σχολή
Ναυτοπαίδων ΣΔΥΝ – ΣΜΥΝ 1946-2000
Περί Αλός
Του Ελευθερίου Σφακτού
Επικελευστού Τηλ. ΠΝ ε.α.
Προέδρου ΣΑ/ΣΜΥΝ
Απόσπασμα
από το βιβλίο «Ιστορικό Φωτογραφικό
Λεύκωμα
Σχολής Ναυτοπαίδων – ΣΔΥΝ – ΣΜΥΝ
1946-2000»,
εκδ. ΓΕΝ. Αθήνα 2007. Αναδημοσίευση στο
Περί
Αλός με την άδεια του συγγραφέως Ε. Σφακτού.
«Από όλα τα σαλπίσματα μ’ αρέσουν τρία,
Κατάκλιση,
συσσίτιο και η μισθοδοσία»,
 |
|
1954 Καθαρά Δευτέρα.
Στρατιωτικός
περίπατος κάπου στον Πόρο… Ώρα
φαγητού με λαγάνα &
σαρακοστιανά.
(Δ. Βλάμης, Κ. Καρακάσης).
Αρχείο Κ. Καρακάση. ΦΩΤΟ:
Ελευθερίου Σφακτού,
«Ιστορικό
Φωτογραφικό Λεύκωμα Σχολής
Ναυτοπαίδων – ΣΔΥΝ – ΣΜΥΝ
1946-2000», εκδ. ΓΕΝ. Αθήνα
2007.
(Επεξ.: Περί Αλός).
|
Τραγουδούσανε οι πολύ παλαιοί
ναυτικοί που είχαν περάσει από το
προγυμναστήριο (ΚΕ/ΠΟΡΟΣ). Δε νομίζω να υπάρχει κανείς που να μη συμφωνεί μαζί
τους. Άσε που ένα μεγάλο μέρος της σημερινής μας κοινωνίας χορεύει πάνω σε αυτό
το δίστιχο. Αλλά ας μην αρχίσουμε τις γκρίνιες.
Για την κατάκλιση καμία
αμφιβολία. Ο ύπνος έρχεται σαν βάλσαμο. Όταν μάλιστα είσαι ξεθεωμένος από το
χωρίς ανάσα ημερήσιο πρόγραμμα και ιδίως από τα ατελείωτα καψόνια. Θεέ μου τι
καψόνια ήταν αυτά!!!! (Βέβαια και εμείς δεν είμαστε μπουμπούκια).
Η μισθοδοσία ας την να πάει να
κουρεύεται. Για μας τότε στη Σχολή ήταν
σχεδόν άγνωστη. 40-50 δρχ. το μήνα και τις παίρναμε μαζεμένες (χρήμα,
ε!) κάθε περίοδο Αδείας. Έτσι, δικαίως νοιώθαμε παραλήδες!!!
Και μένει το συσσίτιο. Να πω να
πάει να κουρεύεται κι αυτό; Όχι, γιατί θα είχαμε πεθάνει τηςπείνας. Ακράτισμα,
προάριστο, άριστον, πρόδειπνο, δείπνο. Πέντε φορές μάσα τη μέρα θα πείτε. Όχι
μη βιάζεστε. Το προάριστο και το πρόδειπνο τα ενσωματώνανε στο ακράτισμα και
δείπνο άρα οι «μάσες» γίνονταν τρείς. Εκτός από ορισμένες φορές που μας έδιναν
το πρόδειπνο κανονικά όταν είχαμε σταφιδόψωμο. Σκέτος θηλυκός πειρασμός. Ο
συχωρεμένος μπάρμπα Θόδωρος ο φούρναρης, λες και έβαζε όλη του την πείρα και
τέχνη όταν το ζύμωνε και έψηνε. Και όταν οι λαμαρίνες κατηφόριζαν από τον
παμπάλαιο φούρνο προς το Διανομείο, λες και έμοιαζαν σαν νηοπομπή η μία πίσω
από την άλλη με τους παραπλέοντες φύλακες – κέρβερους δεξιά αριστερά (πάντα
τριτοετείς) για τον φόβο καταβύθισης καμιάς λαμαρίνας από τα… περιπολούντα και
αδίστακτα να επιτεθούν υποβρύχια – στομάχια!
Το τέλος της λαμαρινο-νηοπομπής
και φυσικά το ασφαλές αγκυροβόλιο της μέχρι να γίνει η διανομή, ήταν το
Διανομείο. Αμ’ δε! Από τα πανάρχαια χρόνια λένε «πρώτα εξασφάλισε τα νώτα σου
από τον εχθρό». Και το παλαιό Διανομείο, όσοι το πρόλαβαν και το θυμούνται,
είχε την «κερκόπορτά» του.
 |
| 1967 «Ευπειθώς αναφέρω δείγμα Αρίστου Ναυτοπαίδων». Από την επίσκεψη Α/ΓΕΕΘΑ Γ. Ζωϊτάκη στη Σχολή. ΦΩΤΟ: Ελευθερίου Σφακτού, «Ιστορικό Φωτογραφικό Λεύκωμα Σχολής Ναυτοπαίδων – ΣΔΥΝ – ΣΜΥΝ 1946-2000», εκδ. ΓΕΝ. Αθήνα 2007. (Επεξ.: Περί Αλός). |
Η αριστερή πλευρά του που
επικοινωνούσε με τα μαγειρεία του αξέχαστου Τσιτσινάκη και η δεξιά του
μεσοτοιχία με την αίθουσα ψυχαγωγίας, αποτελούσαν απόρθητα περάσματα.
Η πίσω πλευρά του επικοινωνούσε
με την τεράστια Τραπεζαρία (φιλοξενούσε 500-550 άτομα) με μια πόρτα, συνήθως,
πάντα κλειστή και με θυρίδα που ανοιγόκλεινε τις ώρες διανομής φαγητού. Ψηλά
στη πόρτα ένας σπασμένος φεγγίτης συμπλήρωνε την εικόνα του Διανομείου. Αυτός ο
φεγγίτης ήταν και η «Αχίλλειος πτέρνα» του.
Εμπνευστής και ο έχων το γενικό
πρόσταγμα της επιχείρησης «Σταφιδόψωμο» ο αξέχαστος και πρόωρα αδικοχαμένος
φίλος Σπύρος Φαραώ. Ενώ οι φύλακες – κέρβεροι εκτελούσαν διατεταγμένο πλου
«Ξιφίας», έξω από τις κλειδαμπαρωμένες πόρτες μαγειρείων και Διανομείου
(έβλεπαν προς τον περίβολο της Σχολής), ο Σπύρος με τμήμα της οργάνωσης ΕΟΚΚΑ
(ήταν της εποχής μας), είχαν ακροβολιστεί στο εστιατόριο πίσω από τη κλειστή
πόρτα του Διανομείου. Τύφλα να έχει ο Οδυσσέας στην πανουργία. Άλλωστε είμαστε
απόγονοί του. Ο Σπύρος περισσότερο με νοήματα και λιγότερο με φωνές συντόνιζε
την επιχείρηση, ενώ οι «οπτήρες» είχαν πιάσει κατάλληλα πόστα για την εμφάνιση
του εχθρού. Με πολύ προσοχή μεταφέρθηκαν δύο τραπέζια κοντά στη πόρτα του
Διανομείου, τοποθετήθηκαν το ένα πάνω
στο άλλο και η διαφορά ύψους του φεγγίτη εκμηδενίστηκε. Πρόβλημα όμως πως θα
«καμακωθούν» οι λαχταριστές μερίδες του σταφιδόψωμου που περίμεναν, την διανομή
συμμετρικά κομμένες από την άλλη πλευρά του Διανομείου, χαμηλά στα τραπέζια
επάνω.
 |
|
2004. Ο Διοικητής ΣΜΥΝ
Αρχιπλοίαρχος Γ. Μαραγκουδάκης
και ο πρόεδρος του ΣΑ/ΣΜΥΝ γεύονται το μυρωδάτο
σταφιδόψωμο σ’ εκδήλωση επετείου (στο ΚΕ/ΠΟΡΟΣ) 30 ετών
της τάξεως ΣΔΥΝ 1974.
Πίσω ο Αρχιπλοίαρχος ε.α. Γ. Αλιφέρης.
ΦΩΤΟ: Ελευθερίου Σφακτού,
«Ιστορικό Φωτογραφικό Λεύκωμα
Σχολής Ναυτοπαίδων – ΣΔΥΝ – ΣΜΥΝ 1946-2000», εκδ.
ΓΕΝ.
Αθήνα 2007. (Επεξ.: Περί Αλός).
|
Ο Σπύρος όμως, σαν σωστός
επιτελικός, είχε έτοιμη τη λύση. Οι πάγκοι του εστιατορίου που καθόμαστε είχαν
από κάτω χαμηλά δύο παράλληλα ξύλα από τη μία άκρη τους έως την άλλη που
«εναποθέταμε τους πήλους» κατά την ώρα του φαγητού. Από πριν λοιπόν είχε εντοπίσει
στην άλλη άκρη του εστιατορίου έναν χαλασμένο πάγκο, κι εύκολα πήγε κι έφερε
ένα κομμάτι ξύλου που στη μια του άκρη είχε μια τεράστια πρόκα 7-8 εκατοστά.
Σωστό καμάκι. Κι ο νοών νοείτω. Εύκολα και γρήγορα οι μερίδες του σταφιδόψωμου
άλλαζαν θέση, ενώ η ομάδα «παραπλάνησης» παρενοχλούσε τα «σκοπούντα πλοία». Και
όταν γέμισαν οι μπελαμάνες τα καπέλα και οι φόρμες αγγαρείας με σταφιδόψωμο σαν
υποβρύχια εν καταδύσει υποχωρήσαμε αθόρυβα, αφού κάθε αταξία τακτοποιήθηκε και
ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Ο σαλπιγκτής υπηρεσίας Παϊπέτης
Ηλίας σάλπισε σάλπισμα μεγάλο. Διανομή πρόδειπνου. Η ουρά κατ’ άντρα έφθανε
μέχρι τη νησίδα, οι πύλες του Διανομείου «Άρατε» και επακολούθησε χαμός. Λείπαν
πολλές μερίδες. «Τις έκλεψαν! Ποιοι τις έκλεψαν; Πως τις έκλεψαν;» Άλλες ήταν
κάτω στο δάπεδο. Αφού όλα ήταν ασφαλισμένα και οι σκοπιές «stand
by»!
Αμηχανία, κρύος ιδρώτας περιλούζει τον υπεύθυνο της διανομής και ο σπόρος της
διχόνοιας πέφτει έντεχνα από την δήθεν αγανακτισμένη ομάδα παραπλάνησης. «Εσείς
τα φάγατε, βάλανε τον λύκο (όχι τον συνάδελφο Νίκο Λύκο) να φυλάει τα πρόβατα,
ντροπή σας, αίσχος! Εσύ «τάδε» έλειψες για λίγο που ήσουν; Όχι ορκίζομαι! Δεν
ήμουνα εγώ ρε παιδιά, πήγα να κατουρήσω».
 |
|
25/5/2004. Η τάξη ΣΔΥΝ 1974
εορτάζει τα 30 χρόνια στον
Πόρο. Το μυρωδάτο σταφιδόψωμο δεν μπορούσε να λείπει
από
το τελετουργικό. ΦΩΤΟ: Ελευθερίου Σφακτού,
«Ιστορικό
Φωτογραφικό Λεύκωμα Σχολής Ναυτοπαίδων – ΣΔΥΝ – ΣΜΥΝ
1946-2000», εκδ.
ΓΕΝ. Αθήνα 2007. (Επεξ.: Περί Αλός).
|
Αλλά ποιος να πιστέψει ποιόν.
Ούτε ο καλύτερος σκηνοθέτης δεν θα κατάφερνε καλύτερη σκηνή.
Και μέσα σε όλη αυτή τη
κοσμοχαλασιά να καταφθάνει ασθμαίνων και κατακόκκινος ο Α/Φ (ο αξέχαστος
Παπακυριακού) κεραυνοβολώντας τους πάντες με τη δυνατή φωνή του: «Τι γίνεται
εδώ, τι κατάσταση είναι αυτή; Ησυχία! Σιωπή! Σκασμός! Δεν είστε βρε άνθρωποι. Είστε
Κούρδοι, είστε χάβροι, ντροπή σας…» ενώ η γνωστή βραχνή φωνή του οπλονόμου
Σκλαβόγια συμπλήρωνε την παρουσία της εξουσίας με το γνωστό: «Βρεεέ… είστε όλοι
λούστροι…»
Παράλληλα με όλα αυτά, σε ένα
κάπως ήσυχο κι ασφαλές σημείο της Σχολής οι δράστες απολάμβαναν το μυρωδάτο
σταφιδόψωμο, ενώ οι υπεύθυνοι διανομής ακόμα τρέχουν γύρω-γύρω τα παλιά
διδακτήρια!!
Μια αληθινή, μαθητική
σκανταλιά, σαν μνημόσυνο στον αδικοχαμένο φίλο- συνάδελφο Σπύρο Φαραώ.
….Διότι υπούλως και δια τεχνασμάτων, αφήρησε τεμάχιον σταφιδόψωμου
(από το βιβλίο ποινολογίου Ναυτοπαίδων)
ΠΗΓΗ: ΠΕΡΙ ΑΛΟΣ http://perialos.blogspot.gr/2015/04/blog-post_7.html
 |
| Ο πρόεδρος του ΣΑ/ΣΜΥΝ Ελευθέριος Σφακτός και η
συγγραφεύς – ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας κα Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου στο Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος κατά την διάρκεια εκλογών για το Δ.Σ. του ΝΜΕ. 15/03/2015. ΦΩΤΟ/ΕΠΕΞ : Περί Αλός perialos.blogspot.gr |
